اسب کوچک در هوایی بد
که شجاعتی داشت
اسب کوچک سپیدی بود
همه پشت سرش، همه پشت سرش
اسب کوچک سپیدی بود
همه پشت سرش و او جلوتر از همه
هیچ وقت هوا خوب نبود
در این منظره ی غمگین
هیچ وقت بهاری نبود
نه پشت سرش، نه پشت سرش
هیچ وقت بهاری نبود
نه پشت سرش، نه پیش رویش
لیک او همه اش شاد بود
از هدایت کردن بچه های روستا
از خلال باران سیاه مزرعه ها
همه پشت سرش، همه پشت سرش
از خلال باران سیاه مزرعه ها
همه پشت سرش و او جلوتر از همه
گاری اش پیش می رفتف در حالی که تعقیب می کرد
دم وحشی زیبای او را
این بود که او خوشحال بود
همه پشت سرش، همه پشت سرش
این بود که او خوشحال بود
همه پشت سرش و او جلوتر از همه
اما یک روز، در هوای بد
روزی که او خیلی آرام و عاقل بود
آدرخشی سپید او را می کشد (توسط ساعقه ای سپید کشته می شود)
همه پشت سرش، همه پشت سرش
آدرخشی سپید او را می کشد
همه پشت سرش، و او جلوتر از همه
می میرد بی آنکه هوای خوبی دیده باشد
که شجاعتی داشت
می میرد بی آنکه بهاری دیده باشد
نه پشت سرش، نه پشت سرش
می میرد بی آنکه بهاری دیده باشد
نه پشت سرش، نه پیش رویش