Le Parole Perdute [Polish translation]

Zagubione słowa, skryte na dnie serca,

czekają w milczeniu na lepszy dzień,

na przebłysk odwagi, by wyjść na powierzchnię,

na szczęśliwy czas, na szczęśliwy czas.

Odnaleźć siebie, nie wstydząc się

żadnego z twych uczuć w tej wielkiej grze pozorów,

gdzie człowieka uczyniono wolnym, lecz w niewoli zysku,

tymczasem czas płynie, płynie...

Kochaj mnie, kochanie moje – to proste słowa.

Kochaj mnie, kochanie moje – pozostaniemy wspólnikami .

Kochaj mnie, kochanie moje, bo czas pędzi jak szalony.

Przytul mnie, kochanie moje, przytul mnie mocno.

A marzenia się oddalają, są zabierane daleko.

Marzenia się oddalają, są zabierane daleko.

Przytul mnie, kochanie moje, bo jeszcze mamy czas.

Kochaj mnie, kochanie moje, bo jeszcze mamy czas.

Jeszcze mamy czas.

Zagubione słowa przeszły długą drogę,

omijając pozory, miotając się wiecznie

pomiędzy tym, czego chcemy, a tym, co musimy,

z duszą rozdartą przez to, czym nie jesteśmy.

Przeżyte słowa odnajdziesz na ulicach,

gdzie czekają w milczeniu na piękniejsze dni,

na przebłysk odwagi, by wyjść na powierzchnię,

na szczęśliwy czas, na szczęśliwy czas.

Kochaj mnie, kochanie moje – to proste słowa.

Kochaj mnie, kochanie moje – pozostaniemy wspólnikami .

Kochaj mnie, kochanie moje, bo czas pędzi jak szalony.

Przytul mnie, kochanie moje, przytul mnie mocno.

Bo marzenia się oddalają, są zabierane daleko.

Marzenia się oddalają, są zabierane daleko.

Przytul mnie, kochanie moje, bo jeszcze mamy czas.

Kochaj mnie, kochanie moje, bo jeszcze mamy czas.

Jeszcze mamy czas, jeszcze mamy czas,

szczęśliwy, szczęśliwy czas.

Kochaj mnie, kochanie moje, bez cienia żalu.

Kochaj mnie, kochanie moje, pójdźmy pod prąd.

Kochaj mnie, kochanie moje, chcę znów w nas wierzyć.

Przytul mnie, kochanie moje, a znów wstanie świt1;

znów wstanie świt, znów wstanie świt,

wróci szczęśliwy czas, znów wstanie świt.

1. dosł. "powróci świt"