Signur President
ina brev as vi scriver
che vus vegnis a leger
sche vus avais il temp.
Ier m’han fatg avair
mias cartas militaras,
ma ‘lan far ir en guerra
avant mesemna saira.
Ma signur President
jau na vi far la guerra,
na sun qua sur la terra
per mazzar povra glieud,
na vi vus grittentar,
as l’hai da dir clermain
ma jau m’hai decidì
e vom a disertar.
Dapi che jau sun nat
hai vis murir mes bab
hai vis partir mes frars
e bragir mes uffants
mia mamma ha tant suffert
ella è dadens la fossa
l’importa betg da bumbas,
l’importa betg da verms.
Cur ch’era en fermanza
m’han viulentà la dunna
e m’han engulà l’olma
e tutt mes char passà,
a bun’ura damaun
vegn a serrar la porta
al nas d’annadas mortas
part e ma vom davent.
La vita ‘gn a rugar
sur las stradas da Frantscha
da Bretagna en Provantscha
vegn a sbragir a la glieud:
refusai d’obedir,
refusai da la far,
na giai far la guerra,
refusai da partir.
Sche ‘s duai dar il sang,
giai ussa dar il voss,
bella fatscha de bronz
mes signur President.
Sche vus m’persequitais
schai bain a voss giandarms
che jau na sun armat
et che pon trair sur mai.