Panie Prezydencie
Piszę list do Pana
Może będzie przeczytany
W jakiejś wolnej chwili
Właśnie otrzymałem
kartę powołania
żeby stawić się na Wojnie
Po południu w środę
Panie Prezydencie
Ani mi to w głowie
Nie po to żyję na świecie
Aby rżnąć biedaków
Proszę się nie gniewać
Lecz muszę być szczery
Powziąłem decyzję
Będę dezerterem.
Odkąd sięga pamięć
Widziałem śmierć ojca
Bracia odjechali
A dzieci płakały
Matka tyle wycierpiała
że teraz już w grobie
Drwi sobie z bomb pewnie
śmieje się z robactwa
Kiedy byłem więźniem
Zniewolono mi żonę
Ukradli mi duszę
Całą czułą przeszłość
Jutro wcześnie rano
Drzwi zatrzasnę mocno
Tuż przed nosem latom martwym
I wyjdę na drogę.
Pójdę żebrać życie
Na gościńcach Francji
Od Bretanii po Prowansję
I rozkażę ludziom
Nie idźcie na wojnę
Nie idźcie do walki
Zaprzestańcie marszu
A jeśli trzeba krwi
Niech Pan odda własną
Panie Prezydencie
Niezgorszy gagatku
Jeśli będzie mnie Pan ścigał
Uprzedź Pan żandarmów
Nie nie będę uzbrojony
Niech strzelają śmiało.