Κύριε μου, πρόεδρέ μου1
γράμμα σας γράφω τώρα εγώ
Θα το διαβάσετε υποθέτω
όταν θα βρείτε τον καιρό.
Μόλις έχω παραλάβει
τα χαρτιά μου απ'το στρατό
το αργότερο Τετάρτη βράδυ
φεύγω για τον πόλεμο.
Κύριέ μου, πρόεδρέ μου,
αυτό δεν το επιθυμώ
δεν ήρθα στη γη αυτή εγώ
Φουκαράδες να εκτελώ.
Δεν θέλω να σας τσαντίσω
πρέπει όμως να σας πω
Πήρα την απόφασή μου
και θα φύγω σκαστός.
Ήδη από τη γέννησή μου είδα
τον μπαμπά μου να πεθαίνει
τα αδέλφια μου να φεύγουν
και να κλαίνε τα παιδιά μου.
Tόσο υπέφερε η μαμά μου
που κατέληξε στο μνήμα
τις βόμβες τις περιγελάει
με τους σκώληκες γελάει.
Στη φυλακή σαν ήμουνα
μου πήραν τη γυναίκα μου
μου κλέψαν τη ψυχή μου
την παλιά γλυκιά ζωή μου
Αύριο με την αυγή
την πόρτα θα βροντήξω
κατάμουτρα στα χρόνια τα νεκρά
και θα φύγω απ' τα στενά2
Για τη ζωή μου θα ικετεύσω
στους δρόμους της Γαλλίας
απ'τη Βρετάνη μέχρι την Προβηγκία
Και θα λέω στους πολίτες
Αρνηθείτε να υποταχθείτε
Μην το κάνετε αυτό
Στον πόλεμο μην πάτε
Να φύγετε αρνηθείτε.
Κι αν θα πρέπει να χυθεί αίμα
αυτό ας είναι το δικό σας
Τα κηρύσσετε εξάλλου όλα τόσο καλά3
Κύριε μου, πρόεδρέ μου
Κι αν θα με κυνηγήσετε
πείτε στους χωροφυλάκους
άοπλος εγώ πως θα'μαι
κι ας μου ρίξουνε πυρά.4
1. Αξιότιμε κύριε πρόεδρε2. δρομάκια3. είστε ένας καλός απόστολος4. αρχικά οι στίχοι έλεγαν " θα έχω μαζί μου όπλα, και ξέρω πως να πυροβολώ" αλλά διαμορφώθηκαν για ευνόητους λόγους