Κοίτα τον εαυτό σου, καθισμένη στη σκιά
Στη λάμψη των ψεμάτων μας
Ένα χέρι παγωμένο ως τα νύχια
Κοίτα τον εαυτό σου, απ' την άλλη πλευρά
Τα μάτια κλειστά μπροστά σ' αυτό που μας βασανίζει
Αλλάξαμε με τον καιρό
Διασχίσαμε το δρόμο
Καλύψαμε την απόσταση
Και σε μισώ με όλο μου το είναι
Όμως σε λατρεύω
Διασχίσαμε το δρόμο
Υποφέραμε στη σιωπή
Και σε μισώ με όλο μου το είναι
Όμως σε λατρεύω ακόμα
Ζω σε ένα γυάλινο σπίτι
Μισογεμάτο με το νερό σου
Χωρίς σταματημό το επίπεδο ανεβαίνει
Είμαι το φάντασμα που χάνεται
Είμαι ένας ξένος στην καρδιά σου
Κοίτα μόνο πόσο μόνοι είμαστε
Διασχίσαμε το δρόμο
Καλύψαμε την απόσταση
Και σε μισώ με όλο μου το είναι
Όμως σε λατρεύω
Ακόμα, ακόμα, ακόμα...