(nakarat)
Öldüğümüz zaman, öldük demektir
Artık gülmüyorsak, yaşamıyoruz demektir
İpleri kestiğimde
Atın beni bir çöp kutusuna
Beni sülün gibi asın bir ay
Çürümüş bedenimi de kediye atın oradan
Benim dalağımı ve ciğerimi reddedebilir
Ama doğru zamanı seçin ki kalbimi yesin
Böylece sizinle biraz daha kalabilirim
Omuzlarınızda ve kucaklarınızda
Ve olabilirim, hepimizin var olması gerektiği gibi
Sanatçı Kafesinin Kedisi
Bir gün yiyecek ekmek bulamazsanız
Orada olacağım, çekinmeyin
Kırın boynumu ve bacaklarımı
Ve yiyin beni kedinin gözü önünde
İlk defa olmayacak sanki
Bir sanatçıyı yediğiniz
(nakarat)
Ve sonraları beni de unuttular orada
Lalalalalalalala
Kediyi unuttukları gibi
Benim yüzümü ve şarkılarımı unutacakları gibi
Bu son kez de olmayacak
Bir sanatçının unutulması
(nakarat)
Ve sonraları beni de unuttular orada
Lalalalalalalala
Lalalalalalalala
Lalalalalalalala