Καθώς οι θλιβερές πόλεις περνούν απ' το παράθυρό μου
Βλέπω ένα ξεβαμμένο φεγγάρι μέσα από την ομίχλη
Και μετά μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου, σπάει την αναλογία
Και λέει
"Ακολούθησέ με κάτω στην κοιλάδα, ξέρεις
Το φως του φεγγαριούν αιμοραγεί μέσα απ' τη ψυχή σου"
Επιβίωσα ενάντια στη θέληση του διεστραμένου λαού μου
Αλλά η σιωπή έσπασε μέσα στον κόσμο μου τον κουφό
Και είπε
"Ακολούθησέ με κάτω στην κοιλάδα, ξέρεις
Το φως του φεγγαριούν αιμοραγεί μέσα απ' τη ψυχή σου"
"Δαβίδ μου μην ανησυχείς
Αυτός ο ψυχρός κόσμος δεν είναι για σένα
Γι' αυτό λοιπόν, βάλε το κεφάλι σου πάνω μου να ησυχάσει
Έχω τη δύναμη για να σε κουβαλήσω"
Φαντάσματα από τη δεκαετία του '20 υψώνονται
Χρυσαφένια καλοκαίρια απλά σε κρατάνε
"Ακολούθησέ με κάτω στην κοιλάδα, ξέρεις
Το φως του φεγγαριούν αιμοραγεί μέσα απ' τη ψυχή σου
Έλα μαζί μας, Λάζαρε
Είναι ώρα να φύγεις"