eenzame jongen
starend in de middag
mensen drijven over het oppervlak van een schemerige dag
er is een klein geel mannetje
hij staat bij het treinstation
hij schildert portretten op de stenen muren
van Billie Holloway
mooie dame, lach
dans, mijn liefste
ik werk alleen maar op Lassie kom naar huis
dit was typisch jij, zei zij
dit was typisch jij, blazend om mij af te koelen
ze had geen kans om zich te realiseren
dat het haar precies tussen de ogen zou raken
zo is mij verteld
in het park deelt ze handtekeningen uit
ze geeft er ook foto’s bij van wat ze om handen heeft
ze hebben een geest gefilmd vannacht
zei zij, vlak voordat ik het uit deed
hij reed op een oranje fiets
en verdween zonder geluid
blijf rijden meneer, open de deur
en schreeuw het uit
lassie kom naar huis, kom naar huis
dit was typisch jij, zei zij
dit was typisch jij, blazend om mij af te koelen
ik had geen kans om mij te realiseren
dat het haar precies tussen de ogen zou raken
zo is mij verteld
eenzaam meisje
dansend in de muziekhal
bliksem trof haar zilveren ruimteschip
en veranderde het in steen
en nu blijft ze maar vallen
in de leegte tussen haar grijze ogen
ergens rinkelt een telefoon
maar er is niemand thuis
hallo, verslavend liefje
luister, hier spreekt jouw kapitein
jouw kapitein is dood
blijf rijden meneer, open de deur
en schreeuw het uit
schreeuw het uit, schreeuw het uit, schreeuw het uit
lassie kom naar huis
we blijven maar vallen
telkens weer
lassie kom naar huis
hier spreekt jouw kapitein
lassie kom naar huis
precies tussen de ogen
steeds maar vallend
lassie kom naar huis