Калі цябе ўспомню, --
Баюся зноў цябе ды палюбiць/закахаць.
У сiнi вусны ўтыкаю зубы
(Ў сiнечу вусны сабе кусаю),
Каб боль (м.р.) забыць сапраўдны жа.
Ў гэтыя, Аленяня, дні, --
Не сумую больш я ўжо.
Я пытаю, ці адна ты, --
У людзей, якiх не чую.
Аленяня, ноччу сыдзi,
I няважна будзе з кім.
Ты такога, як я, знайдзі,
Каб цябе б я не любіў.
……………………………
Ў гэтыя, Аленяня, дні, --
Не сумую нáват больш.
Я пытаю, ці адна ты, --
Тых людзей – якi не мог чуць.
Аленяня, ноччу пакiнь,
Няважна было з кім.
Ты знайдзі падобнага жа мне,
Каб цябе я не любіў.
Каб цябе больш не любіў.