Ze kan het landschap niet meer zien
Het is allemaal in haar verdriet geschilderd
Al haar geschiedenis staat bij haar voeten gegrift
Nu is het hele landschap slechts nog een lege plek
Hectaren van verlangen, bergen van tederheid
Want ze is precies zoals het weer, je kan haar niet bij elkaar houden
Geboren uit donker water, dochter van de regen en sneeuw
Want het brandt door de bloedlijn heen
Het hakt de stamboom om
Groeiend in het landschap, liefje, tussen jou en mij in
Ze wil de stilte, maar vreest de eenzaamheid
Ze wil alleen zijn en samen met jou
Dus rende ze naar de vuurtoren, hoopte dat hij haar zou helpen te zien
Ze zag dat de vuurtoren de zee in gespoeld was
Want ze is precies zoals het weer, je kan haar niet bij elkaar houden
Geboren uit donker water, dochter van de regen en sneeuw
Want het brandt door de bloedlijn heen
Het hakt de stamboom om
Groeiend in het landschap, liefje, tussen jou en mij in
Ik wil je de open hemel teruggeven
Je de open zee teruggeven
De tijdperken openen, liefje, om jou het te laten zien
Je stopt het geweer in je mond om erop te bijten
Je haalt de trekker over en spuugt het uit
Want het zit in de familie
Oh, de rijken en alle rituelen van jou en mij
Want ze is precies zoals het weer, je kan haar niet bij elkaar houden
Geboren uit donker water, dochter van de regen en sneeuw
Want het brandt in de bloedlijn
Het hakt de stamboom om
Groeiend in het landschap, liefje, tussen jou en mij in