En gang va æ og gjesta dæ.
Med vidåpne arma tok du imot mæ.
Fjellan dine sto stramt i giv- akt,
Og sangen fra båra ga
finaste tone og takt.
Kort vart heller den stunda vi fekk,
men minnet og bildet fer aldri vækk.
Landet der skyan skrapes av fjell,
Der blomstran de bivra og
sjark pynta sjøen mot kveld.
Vågakallen sto vakt førr oss,
Mens skarven han skreik og mygga ho sloss.
Vi dansa i ring te svettdropan rann.
"Godnatt", gjespa sola og
seig ned i hav og forsvann.
En gang va æ og gjesta dæ.
Med vidåpne arma tok du imot mæ.
Nu e landet dett fjernt her ifra,
og æ e aleina
med minnet som dagan ga.