Επιπλέοντας στη μαύρη φουρτουνιασμένη θάλασσα
Διασχίζοντας το σκοτάδι
Τα κύματά της με καταβροχθίζουν,
Σαν ένας καρχαρίας.
Eγώ... μάχομαι ενάντια στη πλημμύρα
Εγώ... γεύομαι το ίδιο μου το γλυκό αίμα.
Στεριά εν όψει!
Εσύ είσαι η στεριά που βλέπω
(Στεριά εν όψει...!)...
Το ενδιάμεσο λιμάνι μου
(Στεριά εν όψει...!)...
Φάρε μου εσύ, σώσε με
Και σε παρακαλώ μή με αφήσεις να πνιγώ πριν φτάσω στην ακτή σου.
(Στεριά εν όψει...!)...
Η καταιγίδα χτύπησε το πλοίο μου βάζοντάς το σε πορεία
Μέσα από το σκοτάδι.
Κι εγώ γελώ, γιατί ξέρω πως βρίσκεσαι κοντά
Κι όμως τόσο μακριά
Εγώ... καταπίνω την υγρασία των ωκεανών
Εγώ... σε μυρίζω από όχι και πολύ μακριά.
Στεριά εν όψει!
Εσύ είσαι η στεριά που βλέπω
(Στεριά εν όψει...!)...
Το ενδιάμεσο λιμάνι μου
(Στεριά εν όψει...!)...
Φάρε μου εσύ, σώσε με
Και σε παρακαλώ μή με αφήσεις να πνιγώ πριν φτάσω στην ακτή σου.
(Στεριά εν όψει...!)...
Στεριά εν όψει!
Εσύ είσαι η στεριά που βλέπω
(Στεριά εν όψει...!)...
Το ενδιάμεσο λιμάνι μου
(Στεριά εν όψει...!)...
Φάρε μου εσύ, σώσε με
Και σε παρακαλώ μή με αφήσεις να πνιγώ πριν φτάσω στην ακτή σου.
(Στεριά εν όψει...!)...
Εσύ είσαι η στεριά που βλέπω
(Στεριά εν όψει...!)...
Το ενδιάμεσο λιμάνι μου
(Στεριά εν όψει...!)...
Φάρε μου εσύ, σώσε με
Και σε παρακαλώ μή με αφήσεις να πνιγώ πριν φτάσω στην ακτή σου.
(Στεριά εν όψει...!)...