Przychodzi znienacka; odchodzi jak wiatr;
Czasami zostaje; jest przy mnie jak brat.
Przyleci z południa; odleci na wschód,
By nigdy nie wrócić; nie wrócić tu.
Gdy smutek zagości w twej duszy na dnie,
To ona zostanie, pocieszy cię.
Cierpienie odejdzie i smutek też,
Gdy tylko zanucisz refren ten:
Lady, lady; lady, lejdaj.
Muzyko, głośniej, głośniej graj!
A jeśli opuścisz na zawsze ją;
Poświęci twe serce, by drogą iść swą.
Czy znasz tę melodię? Jest przy mnie od lat.
Jest mym przeznaczeniem. Jest dla mnie jak brat.
Być może zapomnisz, odrzucisz ją;
Lecz ona powróci, bo taki jej los.
A gdy już uwierzysz w jej siłę i moc;
Z pokorą przeprosisz; pokochasz ją.
Lady, lady; lady, lejdaj.
Muzyko, głośniej, głośniej graj!