Κυρία d'Arbanville,
γιατί κοιμάσαι τόσο ακόμα;
Θα σε ξυπνήσω αύριο
και θα είσαι το συμπλήρωμά μου,
ναι,θα είσαι το συμπλήρωμά μου.
Κυρία d'Arbanville
γιατί με θλίβει τόσο;
Αλλά η καρδιά σου φαίνεται τόσο σιωπηλή.
Γιατί αναπνέεις τόσο αργά,
γιατί αναπνέεις τόσο αργά,
Κυρία d'Arbanville,
φαίνεσαι τόσο κρύα απόψε.
Τα χείλη σου μοιάζουν με χειμώνα,
το δέρμα σου άσπρισε,
το δέρμα σου άσπρισε.
Λα λα λα λα λα....
Σε αγάπησα κυρία μου,
αν και στον τάφο σου λες ψέματα,
θα είμαι πάντα μαζί σου.
Αυτό το τριαντάφυλλο δεν θα πεθάνει ποτέ,
αυτό το τριαντάφυλλο δεν θα πεθάνει ποτέ.