لب دریا [Labe daryaa] [English translation]

عصر ما عصر فریبه، عصر اسمای غریبه

عصر پژمردن گلدون، چترای سیاه تو بارون

شهر ما سرش شلوغه، وعده‌هاش همه دروغه

آسموناش پُر دوده، قلب عاشقاش کبوده

کاش تو قحطیِ شقایق، بشینیم توی یه قایق

بزنیم دلو به دریا، من و تو تنهای تنها

خونه‌هامون پُر نرده، پشت هر پنجره، پرده

قفسا پُر پرنده، لبای بدون خنده

چشما خونه‌ی سواله، مهربون شدن محاله

نه برای عشق میلی، نه کسی به فکر لیلی

کاش تو قحطیِ شقایق، بشینیم توی یه قایق

بزنیم دلو به دریا، من و تو تنهای تنها

اونقده می‌ریم که ساحل، از من و تو بشه غافل

قایقو با هم می‌رونیم، اونجا تا ابد می‌مونیم

جایی که نه آسمونش،

نه صدای مردمونش

نه غمش نه جنب‌و‌جوشش،

نه گلای گل‌فروشش

مثل اینجا آهنی نیست،

مثل اینجا آهنی نیست

!پس ببین یادت بمونه! کسی هم اینو ندونه

[4×]

زنده بودیم اگه فردا، وعده‌ی ما لب دریا