Επεθύμησα μόνος καταλιπείν ολίγον
ίνα σκεφθώ, ως οίσθα.
Και διησθόμην εν τη σιωπή
φωνήν τίνα ενθάδε μοι.
Και ανεβίουν περισσά γεγονότα άτινα
εξείληφα τεθνεώτα παρά ώραν τινά
συν ουκ ολίγοις γυναιξί άστινας ηγάπηκα.
Εκ της αλός της σιωπής
άγεται ωσάν έρεβος
προς τους οφθαλμούς μου, ό,τι έλιπε παρά μοι.
Εν τη αλοί της σιωπής
αναδύεται ωσάν έρεβος
ήστινος η παρουσία εμέ πλείω ταλανίζει.
Ένεστι έργα εν τη σιωπή
οίστισιν πώποτε μέμνημαι.
Θελήσαιμι αν φωνήν τινά.
Και, εξ αίφνης,
μέμνηται σοι την σιωπήν
ομοιοτάτην είναι τοις πράγμασι άτινα
απώλοντο.
Εγώγε σε συγχωρώ,
συμπονώ εν τη καρδία σε,
ανακτησαμένην την θέσιν άντινα
πώποτε απολώλεκας.
[Την διάκρισιν] άν πώποτε απεκτήσω.
[Την θέσιν] άν πώποτε απολώλεκας.
Επεθύμησα μόνος καταλιπείν ολίγον
ίνα σκεφθώ, ως οίσθα.
Καίπερ, πράγματα τινά υπάρχει εν τη σιωπή
ά πώποτε αντείλημμαι.
Θελήσαιμι αν φωνήν τινά.
Και, εξ αίφνης,
μέμνηται σοι την σιωπήν
ομοιοτάτην είναι τοις πράγμασι άτινα
απώλοντο.
Εγώγε σε συγχωρώ,
συμπονώ εν τη καρδία σε,
ανακτησαμένην την θέσιν άντινα
πώποτε απολώλεκας.
[Την διάκρισιν] άν πώποτε
απεκτήσω.
[Την θέσιν] άν πώποτε
απολώλεκας.