Σαν άγριοι ξεπροβάλλουν από τα δρομάκια
Σε μια ζούγκλα που είχε κατασκευαστεί πρόχειρα εδώ
Οι ιστορίες στο δέρμα χαράζονται
Έτσι εκεί θα αναγνωρίσεις
Φυλές μοναχικών,ρομαντικών κι
Αυτοεξόριστων που είχαν γλιτώσει από την απάθεια
Χρωματίστηκαν μέχρι την ψυχή
Τους βλέπεις,να ψάχνουν συντροφιά
Βροχή,χιόνι,άνεμος,ήλιος
Αυτοί πάντα εκεί
Εκείνο το μελάνι ρέει ατελείωτα
Γνωρίζει περί ελευθερίας και ήδη
Η φωνή που σου δίνω
Ένα διαρκές σημάδι
Θα σε συμμερίζομαι
Θα είμαι πάντα στο πλευρό σου
Να ζω δίχως ποτέ να κουραστείς
Η φωνή που σου δίνω
Ένα ασεβή τραγούδι
Μην δικαιολογείσαι
Μισαλλόδοξοι άνθρωποι
Εμείς πάντα πολύ μπροστά
Ένα κορμί μιλά,εκφράζεται, ουρλιάζει
Κάθε συγκίνηση καθένας μπορεί να την κάνει τατουάζ
Διασχίζουμε τον χρόνο και τις μεταβολές του
Καθένας επιστρέφει αναπόφευκτα εκεί
Να πολεμήσει την γλώσσα των ηλιθίων
Τους χοντροκέφαλους και την ψευτιά τους
Την φωνή που σου δίνω
Τίποτα δεν την τρομάζει
Στο τατουάζ σου εγώ
Τυφλά μας πιστεύω
Στον κόσμο είμαστε πολλοί
Η φωνή που σου δίνω
Πεπεισμένη περισσότερο από εχθές
Εγώ τα τατουάζ σου
Τα ίδια θα χαράξω
Ίδια χρώματα
Η φωνή που σου δίνω
Σε σένα που δεν έχεις πρότυπα
Ηθικολόγος εσύ
Γιατί δεν γονατίζεις
Τίμησε εκείνα τα τατουάζ
Κι αυτή την φωνή που σου δίνω
Για να μην ξεχάσεις
Ακούσιους ήρωες
Περισσότερο παρά να αποτύχεις
Να κάνεις Τατουάζ κάτω μέχρι την καρδιά
Την καρδιά
Την καρδιά
Την καρδιά
Την καρδιά