Δεν εμπιστεύομαι πια όποιον λέει
''μα έλα τώρα
στη ζωή ή υπάρχεις ή προσποιείσαι ότι είσαι''
Και δεν θα εμπιστεύομαι όποιον ανάμεσα
στο ''λέω'' και στο ''κάνω''
κάνει λάθος και δεν μαθαίνει ποτέ
Και ναι,ναι,ναι
κατά βάθος είμαι έτσι
Δεν κατορθώνω να λέω πάντα ναι
Μα δεν εμπιστεύομαι πια
Ούτε λίγο
Όποιον αγαπάει και μετά ξεχνάει
Η ζωή δεν ακούει
Αφήνει σε σένα την πρόκληση και άντε
Ούρλιαξε τώρα,ούρλιαξε
Μα ό,τι και αν γίνει
Παίρνεις εσύ την καθοδήγηση και πηγαίνεις
Οδήγησε τώρα,οδήγησε!
Δεν εμπιστεύομαι ούτε εσένα
Που με κρίνεις και μετά λες ότι νοιάζεσαι για μένα
μα δεν εμπιστεύομαι πια ούτε λίγο όποιον σωπαίνει και δεν λέει αυτό που σκέφτεται για μένα
και όπως με σένα,σε αυτό το δωμάτιο εδώ
χωρίς ακουστική
αυτή η ιστορία που
από αυτόν τον καιρό είναι
υπερβολικά τακτική
Η ζωή δεν ακούει
Αφήνει σε σένα την πρόκληση και άντε
Ούρλιαξε τώρα,ούρλιαξε
Μα ό,τι και αν γίνει
Παίρνεις εσύ την καθοδήγηση και πηγαίνεις
Οδήγησε τώρα,οδήγησε!
Δεν εμπιστεύομαι πια όποιον λέει
''μα έλα τώρα
στη ζωή ή υπάρχεις ή προσποιείσαι ότι είσαι''
Και δεν εμπιστεύομαι πια όποιον σε αυτό το δρόμο δεν αφήνει ίχνη, αν πηγαίνει
Η ζωή δεν ακούει
Αφήνει σε σένα την πρόκληση και άντε
Ούρλιαξε τώρα,ούρλιαξε
Μα ό,τι και αν γίνει
Παίρνεις εσύ την καθοδήγηση και πηγαίνεις
Οδήγησε τώρα,οδήγησε!
Οδήγησε τώρα,οδήγησε!
Οδήγησε τώρα,οδήγησε!