De wind waait over de vlakten van Armoricaans Bretagne
Ik werp een laatste blik op mijn vrouw, mijn zoon en mijn domein
Akim, de zoon van de smid, is me komen halen
De druïden hebben besloten strijd te leveren in de vallei
Daar waar al onze voorouders, grote Keltische krijgers
Na grote veldslagen de status van meester verworven hebben
Het is nu tijd ons land te verdedigen
Tegen een leger Simeriërs, klaar om de wapens te kruisen
De volledige stam heeft zich rond grote menhirs verzameld
Om de goden aan te roepen opdat ze ons zouden zegenen
Na dit gebed met mijn broeders, niet al te enthousiast
Gaven de leiders ons allemaal wat mede te drinken
Om moed te vatten, opdat we niet zouden falen
Om groots en trots te blijven in de strijd
Want het is de eerste keer dat ik naar een veldslag trek
En ik hoop de stam van Dana waardig te zijn
(refrein)
In de vallei (oh oh) van Dana (la li la la)
In de vallei (oh oh), heb ik de echo's gehoord
In de vallei (oh oh) van Dana (la li la la)
In de vallei (oh oh), krijgsgezang bij de tombes
Na enkele bezweringen van de druïden en wat magie
Liep heel de stam, zwaard in de hand, naar de vijand
De strijd was verschrikkelijk, ik zag slechts schaduwen
De vijand doorklievend, die in groten getale bleef komen
Ik zag mijn broeders sneuvelen, de ene na de andere
Onder het gewicht van de wapens die deze barbaren bezaten
Lansen, bijlen en sabels in de tuin van Eden
Die bloed liet vloeien op het groene gras van de vlakte
Zoals die dagen van rouw, waarop de mens zich voortsleept
Op de grens van het rijk van kwaad en haat
Moesten we verdergaan met het reeds verloren gevecht?
Maar dat was de trots van de gehele stam
Zo ging de strijd verder tot het vallen van de avond
Van extreme meedogenloosheid en nog grotere hardnekkigheid
We moesten het land van onze daar begraven voorouders beschermen
En voor alle wetten van de stam van Dana
(refrein)
Aan de andere kant van de vallei hoorden we de roep van een hoorn
Van een vijandelijke leider die zijn troepen terugriep
Had hij begrepen dat we zelfs in de hel zouden blijven strijden?
En dat dit land behoorde tot de stam van Dana?
De krijgers vertrokken, ik begreep het niet
De weg die ze hadden afgelegd, om zich dan terug te trekken
Toen wierp ik een blik om me heen
Ik was de enige van de stam die nog overeind staan; ziedaar waarom
Mijn vingers verloren hun greep en ik liet mijn wapens los
En langs mijn wangen begonnen tranen te stromen
Ik heb nooit begrepen waarom de goden me gespaard hebben
Van die zwarte dag uit onze geschiedenis waarover ik vertelde
De wind waait nog steeds over Armoricaans Bretagne
En ik heb me bij mijn vrouw, mijn zoon en mijn land gevoegd
Ik heb alles eigenhands heropgebouwd om hier te raken
Ik werd koning van de stam van Dana
(refrein)