Η πλάνη μου
Το μόνο σχέδιο για να σώσω το τομάρι μου
Η μουσική μου το μέσο για να ξεθαψω αλήθειες που έχω κλειδώσει
Βαθιά μεσα στο πατάρι μου
Κάντο για χάρη μου
Έβγαλα το φτυάρι μου μια νύχτα του γενάρη
Το πέταξα στον τοίχο μου με δύναμη μα δεν βρήκε στόχο του
Μέχρι και αυτό χτύπησε πάνω στο γαμημένο δοκάρι
Η μούσα μου με αντίκρισε το χάραμα με χάρη
Και ήξερε ακριβώς που να χτυπήσει
Μου έριξε με σθενος στην πτέρνα το κοντάρι
Και περίμενε μέχρι να πεθάνω για να ζήσει
Είναι ειρωνεία ε ? είναι ειρωνεία
Ο καπετάνιος λέν’ είν’ αυτός που καταφέρνει να’ναι ψυχραιμος στην τρικυμία
Ποτε δεν το καταφερα αυτό
Παρ’όλα αυτά είμαι καπετάνιος στην δική μου ιστορία
Δεν έχει ουσία
Μια ζωή η ψυχολογία μου γαμιέται από μια παρουσία
Ανούσια γραπτά τα ρίχνω στην πυρά
Για να ζεσταθείς εσύ το λεω αυτοθυσία
Νιώθω πως δεν είμαι επαρκείς
Μα λογικά αφου ο μισός έμεινα στο εμείς
Πώς να ζησει άνθρωπος με μισή ψυχή
Πότε μην δωθείς σ’αυτό θα’μαι ειλικρινείς
Υπήρχε μια περίοδος που τι ήθελα ήξερα
Τώρα ξέχασα τι θέλω και τι ήθελα
Ελπίζω αυτή η φάση να περάσει σύντομα
Κοίταξα στον καθρέφτη μου και μείναν μόνο θρύψαλα
Αγαπησα χωρις να μαγαπησουν
Σεβαστηκα χωρις να με σεβαστουν
Προχώρησα χωρις να προχωρήσουν
Δεν τιμωρησα κανεναν γιατι με τιμωρουν ?
Όλα στο τέλος ερωτήσεις
Που οσο και να ψάξεις την λύση τους δεν την βρίσκεις
Το θέμα είναι πραγματικά δεν ξέρεις
Η μήπως φοβάσαι ν’απαντήσεις ? χ2
Ερωτήσεις που χαράξαμε στο δέρμα μας
Φαινόμαστε γενναίοι μα Φοβομαστε μεσα μας
Μόνο Ένα έχω μάθει για τα όνειρα
Δεν θα εκπληρωθουν αν δεν τα φτάνουνε τα χέρια μας
Αστεία η ζωή
Εκεί που όλα είναι καλά σου κάθεται η στραβή
Άρα δεν μπορεί
Τώρα που είναι όλα σκατά κάποια ελπίδα θα φανεί όμως αργεί
Κράτα με απτο χέρι
Κράτα με απτο χέρι και στο ορκίζομαι θα φύγουμε
Δεν προσπαθούμε να γλυτώσουμε απτον πόνο
Εμείς θέλουμε απλά να τον απαλύνουμε
Είμαστε ξεχωριστοί
Είμαστε δυο ξένοι που ζούν χωρια
Έλα να ζήσουμε μαζί
Θα δεις πως θα μείνουμε αθάνατοι στα χρόνια
Σε αγαπώ , το ξέρω αυτό
Μα εσύ δεν μ’αγαπας κι’αυτό το ξέρω
Δεν θέλω πια να υποφέρω δεν μπορώ
Μπορείς να μ’αγαπήσεις αυτό μονο σε ρωτώ
Όλα στο τέλος ερωτήσεις
Που οσο και να ψάξεις την λύση τους δεν την βρίσκεις
Το θέμα είναι πραγματικά δεν ξέρεις
Η μήπως φοβάσαι ν’απαντήσεις ? χ2