La solitudine [Esperanto translation]

Marco estas for kaj neniam revenas

La 7:30 trajno sen li

Ĝi estas koro de metalo sen la animo

En la malvarmo de la mateno griza de la urbo

En la lernejo la skribtablo estas malplena, Marco estas interne de mi

Estas dolĉa lia spiro inter miaj pensoj

Distancoj grandegaj ŝajnas dividi nin

Sed la koro batas forte interne de mi

Kiu scias ĉu vi pensos pri mi

Se vi neniam parolos kun viaj gepatroj

Se vi kaŝos kiel mi

Vi eskapas de la rigardoj kaj vi restas tie

Enfermita en via ĉambro kaj vi ne volas manĝi

Tenu la kusenon firme al vi

Kaj ploru, vi ne scias

Kiom plian malbonon al vi faros la soleco

Marco, en la taglibro mi havas unu foton

Vi havas la okulojn de unu iomete timema infano

Mi tenas ĝin forte al mia koro kaj mi sentas, ke vi estas tie

Inter la angla kaj matematika hejmtasko

Via patro kaj lia konsilo, kia monotoneco

Li kun sia laboro, li forportis vin

Li certe vian opinion neniam petis

Li diris "Iam, ke vi komprenos min"

Kiu scias ĉu vi pensos pri mi

Se kun viaj amikoj vi parolos

Por ne plu suferi pro mi

Sed ne facilas, vi scias

En la lernejo mi ne povas plu elteni

Kaj la posttagmezoj sen vi

Studi estas senutila, ĉiuj ideoj

Amasiĝas sur vin

Ne eblas dividi

La vivo de ni du

Mi petas vin, atendu min, mia amo

Sed mi ne scias trompi vin

La soleco inter ni

Ĉi tiu silento en mi

Ĝi estas la malkvieto de vivi

La vivo sen vi

Mi petas vin, atendu min, ĉar

Mi ne povas vivi sen vi

Ne eblas dividi

La amrakonto de ni du

La soleco inter ni

Ĉi tiu silento en mi

Ĝi estas la malkvieto de vivi

La vivo sen vi

Mi petas vin, atendu min, ĉar

Mi ne povas vivi sen vi

Ne eblas dividi

La amrakonto de ni du

La soleco