La scala buia [Esperanto translation]

Mi staras

kun fermitaj okuloj apud vi, tiel staras mi.

Vi

aŭskultas ĉion, kiun diras mi tie ĉi

al vi

por revivigi

kaj reelfosi profunde en mia animo

memorojn, kiujn mi vane provis kaŝi,

sed nun mi finfine povas konfesi al vi ĉion

kaj finfine diri al vi la veron.

Malpeza, pli malpeza,

mi ne sentas min plu malliberulino,

ridetante, malrapide

mi iras malluman ŝtuparon pli supren kaj pli supren.

Min ne plu timigas,

longa nokto min ne timigas plu

kaj de temp' al temp' mi preskaŭ sentas,

ke la feliĉo min tuŝetas – kiu scias, kiu scias, kiu scias…

dank' al vi.

Jes,

mi jam bezonos vin ĉiam pli kaj pli.

Jes,

vi scias kion signifas por mi esti tie ĉi

kun vi.

Mi volas vivi

kun vi, kiu diras, ke la vivo ne estas senutila,

kaj kiu donis esperon al iu, kiu estis lasonta ĉion.

Gardita de viaj okuloj teneraj, se viaj brakoj neniam forlasos min,

mi ĉiam havos tiun kuraĝon, kiun mi havas nun.

Malpeza, pli malpeza

mi jam sentas min, kiam mi estas kun vi,

kaj en ĉielo pli malpeza

mi estas kiel blanka nubo, kiu flugas, flugas, flugas.

Min ne plu timigas,

malplena placo min ne timigas plu.

Mi estas nova, mi estas bela,

mi estas virino, kiu ridetos, ĉar ŝi estas malpeza.