La ragazza e l'eremita [Polish translation]

Dziewczyna jest bardzo piękna

I idzie patrząc pod nogi.

Pustelnik śpiewa „Gloria Patri”

Wśród kamieni i skał.

Dziewczyna ma scyzoryk

I go moczy łzami.

Pustelnik mówi do wilków

Zamkniętych w środku góry.

Dziewczyna idzie boso

I pokrzywa jej pocięła stopy.

Pustelnik liczy

Różańcem dni, które znowu znalazł.

Dziewczyna siedzi na brzegu

I czesze włosy.

Pustelnik pije wodę

Bólu ze strumieni.

Dziewczyna zasypia,

By śniła o pierwszej miłości, dawnej miłości.

Pustelnik bierze kamień

I mocno bije się w serce, ono dzwoni,

Ale niebo milczy.

Dziewczyna jest blada

Pod niebem zmroku.

Pustelnik na swoim ciele

Zbiera kwiat księżyca.

Dziewczyna krzyczy imię

I nagle budzi się, go patrzy na twarz:

Pustelnik nie odpowiada,

Powoli spuszcza głowę, chowa twarz

I noc zapada.

Dziewczyna otwiera scyzoryk

I go zagłębia w pierś.

Pustelnik zbiera kłosy

I je rozwiązuje na łóżku.

Dziewczyna leci w niebo,

W najjaśniejszą chmurę.

Pustelnik rozpala ogień

I płomień jej rozjaśnia,

Ale deszcz gasi ogień

W zimnej i ciemnej nocy.

Pustelnik pod niebem

Mocno krzyczy modlitwę.