Έχω αλλάξει τους αριθμούς μου
Άλλαξα φίλους και συνήθειες
Για να ξεφύγω από μια ζωή που
Έχω δει μαζί σου
Σα φως ανάμεσα τα δέντρα
Σα λουλούδι σε μια μέρα που χιονίζει
Θα προσπεράσω τα εμπόδια, στις στιγμές της ηρεμίας
Τώρα εσύ είσαι για μένα
σκόνη
μένει στους διαδρόμους
Κουτιά
Των αναμνήσεών μας
Και ακόμη κι αν το ξέρω αυτό
Δεν είναι εκείνο που θέλω
Δεν είσαι περισσότερο από μια λεπτομέρεια (παρά μια λεπτομέρεια)
Γιατί με ενθουσιάζει η αυτονομία
η προοπτική που χθες δεν ήταν δική μου
Ακόμη κι αν μερικές φορές είναι η ανάγκη
δε μου λείπει τίποτα από σένα,
από σένα, από σένα, γιατί
Σήμερα εσύ είσαι για μένα
σκόνη
μένει στους διαδρόμους
συνένοχος
των αναμνήσεων και των δικών μας
Τώρα ακόμη κι αν εγώ
Νώθω ότι
Είμαι πιο σταθερός/ή
Είναι η αρχή για να αναγεννηθώ
Αν βρεις καταφύγιο από ‘δώ
Μπερδεμένοι αλλά ελεύθεροι
Φωνάζοντας σε σένα ότι έτσι είναι
Η προοπτική μου
η δική μου, η δική μου
Ακόμη κι αν αυτό το ξέρω, δεν έχει σχέση πια με μας
Δεν είσαι περισσότερο από μια λεπτομέρεια (=παρά μια λεπτομέρεια)
Γιατί με ενθουσιάζει η αυτονομία
η προοπτική μου