Gündüz unutsam da seni
Sana lanet ederek geçer gecelerim
Ve Ay çekilip gidince
Ruhum boş, kalbim ağır
Kocaman görünürsün gece bana
Kollarımı uzatırım seni tutmak için
Önceliklerimle oynamaktan
Kurnazca zevk alırsın ama
Gece (vakti), deliririm, deliririm
Sonra karanlığı yarar gülüşün
Neyi nerede arayacağımı bilmem artık
Her şey susunca umut doğar gene
Ve tekrar başlarım sevmeye seni
Hemen bana gelirsin geçici olarak
Dalga geçmek için çağırırsın
Kanım her donduğunda ama
Her şeyi siler gülüşün
Gece (vakti), deliririm, deliririm
Hayalini dağıtır gündüz
Gene gidersin, bilmem nereye
Seni kafeste tutan ona doğru
Beni delirtecek olan ona
Gece (vakti), deliririm, deliririm