Σηκώνομαι και έξω είναι ακόμα πανσέληνος
βγαίνω για να αγγίξω τη γη μου
είναι μια ακόμα νύχτα να ξεχαστεί
τίποτα που σε κάνει να καταλάβεις
αυτή η ζωή μετά τι νόημα έχει
σε μια ησυχία φτιαγμένη για να προσεύχονται
δυνατός ένας πόνος ανεβαίνει για να μου κάνει κακό
μα είναι ένας άνεμος που ησυχάζει σε μια στιγμή
και αφήνει πίσω τόσο κρύο
και μαζί τόση φτώχεια
Και πηγαίνει,
η σκέψη μου φεύγει μακριά
ακολουθώντας μια πτήση που ήδη ξέρει
σε ποια καρδιά να πάει και θα φτάσει
και πηγαίνει
είναι η ηλικία μου που φεύγει μακριά
και τόση αγάπη μακριά μαζί της
και αυτή η ζωή
που περνάει και πού θα πάει
Ξαναμπαίνω σιγά σαν να ήμουν ένας κλόουν
αργά ξεκινώ να σχεδιάζω
τον κόκκινο κύκλο του χαμόγελου
άσπρο φως στο πρόσωπό μου
ξανά έτοιμος να ξεκινήσω
Και πηγαίνει,
η σκέψη μου φεύγει μακριά
ακολουθώντας μια πτήση που ήδη ξέρει
σε ποια καρδιά να πάει και θα φτάσει
και πηγαίνει
είναι ''η ηλικία μου'' που φεύγει μακριά
και τόση αγάπη μακριά μαζί της
και αυτή η ζωή
που περνάει και πού θα πάει
είναι η ζωή μου που περνάει και πού θα πάει