Μισώ να πηγαίνω βιαστικά,τους θορύβους,την ομίχλη,
τον εκρεμμή καιρό αυτής της πόλης.
Μισώ τα παπούτσια με τακούνι,που σφηνώνω αφηρημένη
στα φορτικά φρεάτια αυτής της πόλης .
Μισώ εμένα την ίδια στον καθρέφτη, όχι για την έλλειψη,
μα για ηλιθιότητα.
Αγαπάω να γυρίζω τριγύρω ξέροντας ότι γυρνάω πάντα σε αυτή την πόλη.
Και πες μου αν υπάρχει αίσθηση στο χρόνο, στην άχρηστη περιπλάνησή μου
και πες μου αν υπάρχει αλήθεια ένας προορισμός, ή θα πρέπει να τρέξω για την ευτυχία.
Και τρέχω,τρέχω μπροστά και γυρίζω πίσω.
Ξεφεύγω,θέλω,παίρνω και τρέμω.
Πιέζω δυνατά την αναπνοή σου
Και σκέφτομαι εμένα που δεν έχω φρένο.
Πιέζω δυνατά και δεν σε φοβάμαι.
Τα θέλω όλα,θέλω εσένα.
Θέλω εσένα,θέλω εσένα,θέλω εσένα.
Αγαπάω την κίνηση στο κέντρο,να παρκάρω αφηρημένη,
το χαμόγελό σου,την αστάθειά μου
Αγαπάω να προσβάλλω χωρίς ούτε καν μια συγνώμη,
να τα βρίσκω το βράδυ,σβήσε την πόλη
Και αγαπάω εμένα την ίδια,για αυτό, τον εγωκεντρισμό,
χωρίς λογική
Αγαπάω να σε κοροϊδεύω ξέροντας ότι γυρνάω πάντα στην πόλη μου
Και πες μου αν υπάρχει αίσθηση στο χρόνο, στην άχρηστη περιπλάνησή μου,
και πες μου αν υπάρχει αλήθεια ένας προορισμός, ή θα πρέπει να τρέξω για την ευτυχία.
Και τρέχω,τρέχω μπροστά και γυρίζω πίσω.
Ξεφεύγω,θέλω,παίρνω και τρέμω.
Πιέζω δυνατά την αναπνοή σου
Και σκέφτομαι εμένα που δεν έχω φρένο.
Πιέζω δυνατά και δεν σε φοβάμαι.
Τα θέλω όλα,θέλω εσένα.
Θέλω εσένα,θέλω εσένα,θέλω εσένα.
Και πες μου αν το θέλεις
Και πες μου ότι δεν είσαι
Μόνο μια μπερδεμένη αντανάκλαση
που βλέπω στο βάθος των εαυτών μας
Και τρέχω,τρέχω μπροστά και γυρίζω πίσω.
Ξεφεύγω,θέλω,παίρνω και τρέμω.
Πιέζω δυνατά την αναπνοή σου
Και σκέφτομαι εμένα που δεν έχω φρένο.
Πιέζω δυνατά και δεν σε φοβάμαι.
Τα θέλω όλα,θέλω εσένα.
Θέλω εσένα,θέλω εσένα,θέλω εσένα.
Θέλω εσένα,θέλω εσένα,θέλω εσένα.