Ненавіджу спяшацца, i твой шум, i туман твой;
Час застылы -- ў гэтым горадзе.
Я ненавіджу абцасы, як-і захрасáюць (засядаюць)
У рашотках па люках -- ў гэтым горадзе…….
Глядзець у люстру мне гадка, не з-з мáіх заганаў,
А хто б даў розум мне…
Люблю дзесь пабадзяцца, вярнуся ж, гэта знаю –
Заўжды… -- ў гэты горад я.
Скажы ты мне, ці ў часу сэнс ёсь,
Ў маім хаджэннi -- «дзесь ды сям».
Скажы мне, ці ёсць -- дакладная мэта,
Цi вiнна бегчы я -- за шчасцем толькi ўчас.
Бягу напéрад.., хачу..,
Назад… -- вяртаюс,
I -- бяру, дрыжу, i ўцякаю,
Моцна твой уўвзды́х сціскáю!..
I знаю, не апанавáць мной!
Не баюсь цябе, трымáюсь --
I за ўсё хачу, -- цябе!
I хачу я -- цябе, да табе!..
Пробкі ў цэнтры люблю я,
Паркавацца прывычна,
Твае чары, i змéнлівасцi мрой…
Без нагоды (прычыны) люблю я
Быць абрáжанаю -- бы́ццам,
Вечарком памірыцца; вызваль, горад мой!
Сябе люблю я за гэта,
Ды за эгаізм (За эгацэнтры́зм) свой,
Але! – Каб ды мела штось…
Над табой насмiхаюсь,
I што вярнуся, -- знаю –
Заўжды́ -- у-ва горад мой.
Скажы ты мне, ці ў часу сэнс ёсь,
Без розуму ў маёй хадні.
Скажы ж, ці ёсць -- дакладная мэта,
Цi вiнна бегчы я -- за шчасцем толькi бы.
Бягу наперад, хачу, --
Назад -- вяртаюсь,
I бяру, дрыжу, i ўцякаю,
Моцьцю твой пады́х ціскáю…
I знаю, мной не апануеш,
Не баюсь цябе, трымаюсь!
I за ўсё хачу,-- цябе!
I хачу -- я цябе, я цябе!..
Скажы, -- што хочаш ты...
Скажы, -- не толькі б ты --
Аблiчча, што ў люстры збянтэжана бачу
Ў сваёй глыбіні...
Бягу наперад.., хачу..,
Назад – вяртаюс..,
I бяру, дрыжу, i трымаю,
Горла я табе сціскаю!..
I знаю, -- я -- зусiм не тормаз!
Не баюсь цябе, трымаюсь --
I хачу за больш.., -- цябе!
I хачу я цябе.., да табе!