La mia città [Albanian translation]

Kam inat të nxitoj,

zhurmat, mjegullën,

kohën mbetur pezull të këtij qyteti.

Urrej këpucët me taka

që nga shpëqëndrimi

ngecin në pusetat

e bezdisëshme të këtij qyteti

Urrej veten time para pasqyrës, jo për difektin, por nga marrëzia

Më pëlqen të rri vërdallë, duke e ditur se do kthehem gjithmonë në këtë qytet

Dhe më thuaj nëse ka kuptim koha, e bredhura ime e kotë

Dhe më thuaj nëse ka vërtet një synim, apo do më duhet të ndjek lumturinë.

Dhe vrapoj, vrapoj sa para mbrapa

Arratisem, dua, kap dhe dridhem

Shtrëngoj fort frymën tënde

Dhe mendoj për veten, që nuk përmbahem

Shtyj fort dhe nuk të druhem

Dua gjithçka, të dua ty

Të dua ty, të dua ty, të dua ty

Më pëlqen trafiku në qendër, të parkoj e shpenguar, buzëqeshja jote, paqëndrueshmëria ime

Më pëlqen të bëj të ofenduarën, pa as edhe një shkak

Të pajtohem në darkë, fike qytetin

Dhe e dua veten time për këtë, për egocentrizëm, pa arsye

Më pëlqen të të tall

Duke e ditur se do kthehem gjithmonë në qytetin tim

Dhe më thuaj nëse ka kuptim koha, e bredhura ime e kotë

Dhe më thuaj nëse ka vërtet një synim, apo do më duhet të ndjek lumturinë.

Dhe vrapoj, vrapoj sa para mbrapa

Arratisem, dua, kap dhe dridhem

Shtrëngoj fort frymën tënde

Dhe mendoj për veten, që nuk përmbahem

Shtyj fort dhe nuk të druhem

Dua gjithçka, të dua ty

Të dua ty, të dua ty, të dua ty

Dhe më thuaj që e do

Dhe më thuaj që nuk je

Veçse një refleks i paqartë

Që shoh thellë në fundin tonë

Dhe vrapoj, vrapoj sa para mbrapa

Arratisem, dua, kap dhe dridhem

Shtrëngoj fort frymën tënde

Dhe mendoj për veten, që nuk përmbahem

Shtyj fort dhe nuk të druhem

Dua gjithçka, të dua ty

Të dua ty, të dua ty, të dua ty

Të dua ty, të dua ty, të dua ty