La Marseillaise [Turkish translation]

Ruhları üzgün kalpleri altın

Tüm denizcileri eriten

Dişleri açlık gibi uzun

Bir fahişe biliyorum Eski Liman’da

Marsilya'da göreceğim onu

Güneş tüvit giymiş umursamazken

Ve karayel zorbaları oynarken

Marsilya’da sürter akşamları o

Geceleri dolanan tüm salapuryaların

Yanaşacağı eteklerinin

Rıhtım ucuna dek duyulan

Çok ses çıkaran hışırtıları var

Sadece biraz kendinden katmak yeter

Kor ateşini seven bir orospu o

Ve Marsilyalı Kadın derim ben ona

Bunu borçluyum en azından ona

Dur bakayım biraz

Değerin ne

Alacak mıyım mangırımın karşılığını

Dur bakayım biraz

Yıldızlar da yatıyor mu senle

Ve söyleyeceksin

Borcum ne kadar sana

Tüfeklerinde ölüm olan

Tüm askerlere kendini becerten

Uzun dişleri kol gibi

Bir fahişe biliyorum memlekette

Anılar umursanmadığında

Doğu rüzgarı bavulunu yere koyarken

Ve madalyalar kaldırım gezerken

Verdun’de görülebilir o

Karşılaştığı tüm hiylekarları

Alıp götürecek bir sesi vardır

Ve sonunda öyle görünüyor ki

Çok komik bir durum

Sadece biraz kendinden katmak yeter

Sonuçta Marseillaise denen

Bir fransız şarkısıdır bu

Bu köşelerde garip kaçsa da

Dur bakayım biraz

Sesin var mı

Şeritlerime yakışırca alacak mıyım

Dur bakayım biraz

Sonra da tüm izlerinize içecek

Ve anlatacağım sizlere

Ne kadar eder

Yaşamlarını kendi savaşlarında tüttürerek

Tüm çocukları eriten

Dişleri ekmeksiz bir gün gibi uzun

İlkeleri olmayan bir fahişe biliyorum

Kuşlara benzer haçların bulunduğu

Çayırlarda gezdirir kıçını o

Yaşam için dikilmiş beyaz haçlar

Diğerlerinin yaşamı tabi ki

Asla göremeyiz O’nu

Gözler kapalıyken ancak

Ve periskop burun deliklerinde ise

Bulvar altında iyice uzanmış halde

Onlara dört parça tahta koyuvermek

Ve onlara kil bir yatak yapmak

Ve onlara Marseillaise’i söylemek

Ve onlara güzel bir tahta bacak yapmak yeter

Bakır nefeslilerini sustur biraz

Davullarını da

Ve akordeonu getir bana

Bakır nefeslilerini sustur biraz

Şarkımı bitirebileceğim

Marseillaise’ime

Atlayacağım zaman kadar