Elke dag zit ze achter haar typemachine
En beantwoordt ze brieven voor haar tijdschrift Ze is hun enige hoop, de enige weg
Voor de bedrogen minnaar, voor hen die er niet meer in geloofden
En inderdaad geeft ze hoop
En inderdaad brengt ze geluk
Maar ‘s avonds komt ze alleen thuis
De postbode krijgt nooit brieven
De bloemiste nooit bloemen
En niemand zegt “ik hou van je”
Tegen de onbeminde columniste
En iedereen laat op het podium
Het gezicht zien dat hij wil laten zien
Maar ze zeggen dat de clown triest is
Na afloop van het optreden
Toch heeft ze wel avontuurtjes gehad
Van die kortstondige met loze beloftes
Er zwemmen geen visjes meer in de zee (2)
En ze heeft niemand naar wie ze kan schrijven om haar hart uit te storten
En inderdaad geeft ze hoop
En inderdaad brengt ze geluk
Maar ‘s avonds komt ze alleen thuis
De postbode krijgt nooit brieven
De bloemiste nooit bloemen
En niemand zegt “ik hou van je”
Tegen de onbeminde columniste
En iedereen laat op het podium
Het gezicht zien dat hij wil laten zien
Maar ze zeggen dat de clown triest is
Na afloop van het optreden