Η ΣΕΛΗΝΗ
Θα πάω και γω στη σελήνη
Αύριο σίγουρα, θα υφάνω
Ένα νήμα από τη γη μου προς την ομίχλη της
Και προς το μέρος της θα γλιστρήσω
Για να προσφέρω λουλούδια στους αμμόλοφούς της
Να της πω πόσο την αγαπώ
Θα πάω μια μέρα στη σελήνη
Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να την φαντάζομαι,
Και όταν ο ήλιος με εγκαταλείψει
Κοκκινίζει που μ’ αφήνει
Αισθάνομαι την αύρα της θηλαίας άλω
Να εισβάλλει μέσα μου και να με απαγάγει
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί πάνω
Για να αγγίξω μυστικά με τη σέσουλα
Και, για να της δώσω ένα δώρο
Στο πίσω μέρος ενός ελέφαντα και μιας μύγας
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί
Έχω ήδη προγραμματίσει τα σκαλοπάτια
Με φτερά για να κάνω καλύτερη την αναρρίχηση
Στο κέντρο του Γαλαξία μας.
Θα πάω αι γω στη σελήνη
Για να ανταλλάξω μυστικά
Τα δικά της τυλιγμένα στο τούλι της
Τα δικά μου στο παράθυρο του Νώε
Θα πάω να την δω, είναι σίγουρο
Και δεν θα μεταμφιεστώ καν.
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί πάνω
Για να αγγίξω μυστικά με τη σέσουλα
Και, για να της δώσω ένα δώρο
Στο πίσω μέρος ενός ελέφαντα και μιας μύγας
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί
Έχω ήδη προγραμματίσει τα σκαλοπάτια
Με φτερά για να κάνω καλύτερη την αναρρίχηση
Στο κέντρο του Γαλαξία μας.
Θα πάω και γω στη σελήνη
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί
Φιλιά φυτεμένα από τα στόματά μας
Και όνειρα της ανθρωπότητας
Θα πάω να την παρηγορήσω,
Να της πω πόσο πολύ την αγαπώ .
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί πάνω
Για να αγγίξω μυστικά με τη σέσουλα
Και να της δώσω ένα δώρο
Στο πίσω μέρος ενός ελέφαντα και μιας μύγας
Είναι βέβαιο, μια μέρα θα πάω εκεί
Έχω ήδη προγραμματίσει τα σκαλοπάτια
Με φτερά για να κάνω καλύτερη την αναρρίχηση
Στο κέντρο του Γαλαξία μας.