Als ik het licht in je ogen niet heb teruggevonden
Komt dat, omdat je hart je longen heeft laten gaan, een rivier
In het kasteel van geheimen, ben jij de jongste
Jij kent er geheimen over, jij vertelt ze om ze niet te vergeten
Je kinderen vergeten, en de kinderen van je kinderen
Je voornaam vergeten, en de weg naar huis
De kostbare dingen uit je verleden, van je vreugden, je woede
Jij kunt het je niet meer herinneren, dat het de wind is die je altijd het zwijgen oplegt
Als de wind de rest van het licht in je ogen heeft vernietigd
Kunnen we onszelf terugvinden, beide, in de warme ondergrond
En je kinderen vergeten, en de kinderen van je kinderen
Je voornaam vergeten, en de weg naar huis
En je kinderen vergeten, en de kinderen van je kinderen
En je voornaam vergeten, en de weg naar huis