La luce dell’est [Greek translation]

Η ομίχλη που αναπνέω τώρα πια αραιώνεται γιατί μπροστά σε μένα ένας ήλιος σχεδόν θερμός ανεβαίνει στην ανατολή.Το φως διαδίδεται κι εγώ αυτή την οσμή από μανιτάρια την κάνω δική μου. Ακολουθώντας την σκέψη μου προς την ανατολή. Χαμηλές μπότες και πάνω σ'αυτήν ένας δρόμος στην μέση της λάσπης και ακόμη αυτή

Έπειτα τα ρόδινα της χείλη και στο τέλος εμείς

Συγγνώμη αν δεν μιλώ ακόμη σλαβικά

Ενώ αυτή που δεν καταλάβαινε,έλεγε μπράβο

Και κυλήσαμε ανάμεσα σε αναστεναγμούς και εμπρός

Έπειτα καθισμένοι κοντά σε μια ταβέρνα πίνοντας ένα ζεστό ζωμό,τι τρέλα

Εγώ την αισθανόμουν ακόμα βαθιά δική μου

Όμως ένα κλαδί που είχε ποδοπατηθεί και ιδού που επιστρέφω με την σκέψη.Και ακούω εσένα,το βήμα σου,την αναπνοή σου πίσω μου .Σε σένα που είσαι το παρών μου,σε σένα το μυαλό μου. Και σαν ανάλαφρα πουλιά δραπετεύουν όλες οι σκέψεις μου για ν'αφήσουν Θέση μόνο στο πρόσωπο σου που σαν ένας κόκκινος ξαναμμένος ήλιος καίει για μένα .

Τα φύλλα ακόμα βρεγμένα αφήνουν κρύο το χέρι μου και πέρα από κει

Ένα τραγούδι του φασιανού ανεβαίνει στην ανατολή

Πες μου γιατί γελάς αγάπη μου,ακριβώς έτσι αστείος είμαι

Την γλυκιά της απάντηση ποτέ δεν γνώρισα

Το αυτοκίνητο που έφευγε και πίσω αυτή να σταματά μακριά στον δρόμο τώρα πια

Αυτή που επαναλάμβανε ανώφελα εμείς ...

Όμως με μια τουφεκιά και ιδού που επιστρέφω με την σκέψη. Και ακούω εσένα,το βήμα σου,την αναπνοή σου πίσω μου.Σε σένα που είσαι το παρών μου,σε σένα το μυαλό μου. Και σαν ανάλαφρα πουλιά δραπετεύουν όλες οι σκέψεις μου για ν'αφήσω μόνο

Θέση στο πρόσωπο σου που σαν ένας κόκκινος ξαναμμένος ήλιος καίει για μένα