Jouw huid is niet waterdicht,
zij stroomt van verlangen,
van te lange afwezigheden
en van zin zucht jij.
Als ik mezelf verzwak,
zodat ik niet meer kan opstaan,
leg mijn lichaam hier neer
helemaal op de top van de Ventoux.
En bedek me met lavendel
en met zout, als jij huilt.
Voor de decembersneeuw,
voordat de bloemen verwelken,
ik wil nu sterven
en in het voorjaar herboren worden.
Ik wil nu sterven
en in het voorjaar herboren worden.
Jouw huid, altijd zo wit
gaat in de zon verduisteren.
Het fruit aan deze tak
gaat in de zon rijpen.
En ik verzwak mezelf
Of ik kan niet meer opstaan.
Leg mijn lichaam hier neer
helemaal op de top van de Ventoux.
En bedek me met lavendel
en met zout, als jij huilt.
Voor de decembersneeuw,
voordat de bloemen verwelken,
ik wil nu sterven
en in het voorjaar herboren worden.
Ik wil nu sterven
en in het voorjaar herboren worden.
Mijn huid is zo jong niet,
zij kent het afscheid nemen
en onder een herfsthemel,
sluit ik uiteindelijk mijn ogen.
En verzwak ik mezelf
of ik kan niet meer opstaan,
nou, laat mij hier
helemaal op de top van de Ventoux.
En bedek me met lavendel
en met zout, als jij huilt.
Voor de decembersneeuw,
voordat de bloemen verwelken,
maar als ik nu sterf,
zal ik nooit 20 jaar worden.
De bloemen sterven niet werkelijk,
zij worden herboren in het voorjaar.