La fille solitaire [Polish translation]

Jak mam ci to wyjaśnić?

Kochali się

przez jeden księżycowy miesiąc.

Od tamtego czasu

ona czasem chodzi

pomarzyć wśród wydm.

A ja, biedny pies,

nic z tego nie rozumiem.

Z mego serca został popiół.

Czekam, by zapomniała.

Będę czekał całe życie,

skoro czekać trzeba.

Lecz samotna dziewczyna

wpatruje się w morze,

w drewniany domek,

gdzie niegdyś poznała

tego człowieka znikąd1,

który nie był mną.

Lecz samotna dziewczyna

wpatruje się w morze

i w refleksy dnia.

A ja czekam na jej spojrzenie,

czekam na cień nadziei

i będę czekać zawsze.

Koło przystani,

wśród wrzosów

na werandzie

wraca myślą do chwil

miłości i wiatru,

których nie sposób zapomnieć.

*

A gdybyś wiedział,

jak bardzo się staram,

by się uśmiechnęła,

by mnie w końcu pokochała,

by ją oddalić

od wspomnień...

Jak mam ci wyjaśnić,

że zdaje mi się,

że przechodzę samego siebie?

Mam tylko jedno życie,

mam tylko jedną przyjaciółkę,

mam w sobie tylko jedną miłość.

Lecz samotna dziewczyna

wpatruje się w morze,

w drewniany domek,

gdzie niegdyś poznała

tego człowieka znikąd,

który nie był mną.

Lecz samotna dziewczyna

wpatruje się w morze

i w refleksy dnia.

A ja czekam na jej spojrzenie,

czekam na cień nadziei

i będę czekać zawsze.

Koło przystani,

wśród wrzosów

na werandzie

wraca myślą do chwil

miłości i wiatru,

których nie sposób zapomnieć.

Lecz samotna dziewczyna

wpatruje się w morze,

w drewniany domek,

gdzie niegdyś poznała

tego człowieka znikąd,

który nie był mną.

1. "homme imprévu" można tu interpretować na co najmniej dwa sposoby: jako człowiek, który pojawił się niespodziewanie lub jako człowiek nieprzewidywalny w sensie zachowania