Ξέρω γιατί έκλαψες
και με κοίταξες θλιμμένα.
Μπορώ να σε κρατήσω μες στα μπράτσα μου
για ν’ αγκαλιάσω τα κλαμένα μάτια σου.
Δεν έχω όμως το δικαίωμα,
είσαι η γυναίκα του φίλου μου.
Ξέρω γιατί θέλεις να φύγεις,
σ’ εμένα δεν μπορείς να πεις ψέματα.
Μπορώ να σε πάρω στην αγκαλιά μου
και να σε απομακρύνω από αυτή τη ζωή.
Δεν έχω όμως το δικαίωμα,
Είσαι η γυναίκα του φίλου μου.
Νιώθω την καρδιά μου χωρισμένη στα δύο,
ανάμεσα στον έρωτα και στη φιλία
που δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω.
Ξέρω γιατί εγκατέλειψες εκείνον
που δεν μπόρεσε να σ’ αγαπήσει.
Κι εγώ σ’ άφησα να φύγεις
προς αναζήτηση της ζωής σου.
Σ’ εμένα δεν απόμεινε άλλο παρά μια ανάμνηση.
Είσαι η γυναίκα του φίλου μου.
Ξέρω γιατί θέλεις να τραγουδήσεις
και γιατί με κοίταξες.
Μπορώ να σε πάρω στην αγκαλιά μου,
επειδή σήμερα έχω το δικαίωμα.
Πάντα ήσουν για μένα
το πραγματικό πρόσωπο του έρωτα.
Όμως δε θα ζήσουμε ποτέ μαζί
μέσα στην καρδιά του ίδιου τραγουδιού,
μέσα στην καρδιά του ίδιου τραγουδιού.
Θα ήθελα να καταλάβεις
ότι εάν σ’ αγαπώ δεν παύεις να είσαι
για μένα η γυναίκα του φίλου μου, του φίλου μου.