E la coriéra che la va sö e zó,
e l’autista che na pöl piö,
e la sciura co i bèle tète,
e la donèta che l’à sbagliàt ol biglièt.
Sèmper la sòlita tiritéra…
töcc sö sö la coriéra.
E i passeggeri sóta ’l sul che l’pica,
la sciura Rosa co ’l sò neùt,
e la turista la capéss negót,
e i s-cetorlète che i fa tròp casòt.
Ma varda té che féra…
töcc sö sö la coriéra.
E gh’è pò a’ ’l preòst che l’vö saltà zó,
e ön operare che l’völ saltà sö,
e dèrv i pórte, e sèra i pórte,
e l’autista che l’è strach mórt.
Sul dinosauro di lamiera…
töcc sö sö la coriéra.
E la strada che l’è la tò mama
o la strada che l’è la tò s-cèta,
la strada che l’è ü tòch de pà
o la strada che la vusa.
Chèla strada che l’è öna ciulada,
e chèla strada che l’è öna bèla s-cèta…
E la coriéra che la va sö e zó,
e ’l controlùr co la giaca blö,
töt ciapàt a controlàga ’l biglièt
a la dòna co i bèle tète:
«Oh signorina buonasera».
Töcc sö sö la coriéra.
Varda la strada, varda ’l specì,
«Porca miseria, che razza de tète!»
Sét ön autista, pènsa a guidà,
che ’l controlùr l’è zamò dré a controlà.
Ma varda che atmosféra…
töcc sö sö la coriéra.
E la strada che l’è la tò mama
o la strada che l’è la tò s-cèta,
la strada che l’è ü tòch de pà
o la strada che la vusa.
Chèla strada che l’è öna ciulada,
e chèla strada che l’è öna bèla s-cèta…
Sèmper la sòlita tiritéra…
töcc sö sö la coriéra.