Πώς ξεκινάμε;
δε το ξέρω,
η ιστορία που δεν έχει τέλος
Και πως έφτασες να είσαι η γυναίκα
που όλη μου τη ζωή ζητούσα;
Μαζί σου λείπει το πάθος
και ένα άγγιγμα ποίησης
και σοφίας άλλωστε εγώ
δουλεύω με φαντασίες
θυμήσου τη μέρα που σου τραγούδησα
Ήταν μια ξαφνική ψύχρα
σε περίπτωση που δε το ξέρεις θα στο πω
εγώ ποτέ δε σταμάτησα να το νιώθω
μαζί σου λείπει το πάθος
δεν πρέπει ποτέ να αποτύχει
επίσης η μαεστρία άλλωστε εγώ
δουλεύω με τη καρδιά
το να τραγουδώ την αγάπη τώρα δε φτάνει
είναι λίγο για μένα
ναι θέλω να σου πω ότι ποτέ δε θα υπάρξει
πράγμα πιο όμορφο από σένα
πράγμα πιο όμορφο από σένα
μοναδική όπως είσαι
τεράστια όταν το θέλεις
σε ευχαριστώ που υπάρχεις!
πώς ξεκινάμε δε το ξέρω
η ιστορία που αγγίζει το τέλος της
που αυτό το μυστήριο που δεν έφυγε
Το μεταφέρω εδώ μέσα μου
θα είναι οι αναμνήσεις που δεν
δεν αφήνουν να περάσει η ηλικία
θα είναι οι λέξεις άλλωστε εγώ
ξέρεις η δουλειά μου είναι η φωνή
το να τραγουδώ με αγάπη τώρα δε φτάνει είναι λίγο για μένα
ναι θέλω να σου πω ότι ποτέ δε θα υπάρξει
πράγμα πιο όμορφο από σένα
πράγμα πιο όμορφο από σένα
μοναδική όπως είσαι
τεράστια όταν το θέλεις
σε ευχαριστώ που υπάρχεις!
πράγμα πιο όμορφο από σένα, πράγμα πιο όμορφο από σένα,
μοναδική όπως είσαι
Τεράστια όταν το θέλεις, σε ευχαριστώ που υπάρχεις,
σε ευχαριστώ που υπάρχεις, πράγμα πιο όμορφο από σένα.
Σε ευχαριστώ που υπάρχεις!