Στις γειτονιές όπου ο ήλιος του καλού Θεού δεν δίνει τις ακτίνες του
έχει ήδη πολλούς μπελάδες, να ζεστάνει το πλήθος άλλων περιοχών,
ένα κοριτσάκι τραγουδά το παλιό τραγούδι του παλιοθήλυκου
εκείνο που δεν ξέρεις ακόμα εσύ θα το μάθεις μόνο εδώ στην αγκαλιά μου.
Και αν στην ηλικία της δε θα έχει την αρμοδιότητα
σύντομα θα τελειοποιήσει τις ικανότητες με εμπειρία
όπου πέρασαν τα χρόνια μιας φοράς για τη Γιούνο*
όταν χρειάζονταν για να κάνεις το επάγγελμα (να έχεις) και λίγο κλίση
Ένα πόδι εδώ, ένα πόδι εκεί, πρησμένοι από το κρασί
τέσσερις συνταξιούχοι μισό-δηλητηριασμένοι στο τραπέζι
τους βρίσκει εκεί, με το χρόνο να περνάει, καλοκαίρι και χειμώνας
να παραπατούν και να καταριούνται σφόδρα τις γυναίκες, τον καιρό και την κυβέρνηση.
Αυτοί ζητούν εκεί, την ευτυχία μέσα σε ένα ποτήρι
για να ξεχάσουν ότι κόλλησαν εκεί καθισμένοι
θα υπάρξει χαρά ακόμη και στην αγωνία του δυνατού κρασιού
θα φέρουν στο πρόσωπο την σκιά ενός χαμόγελου ανάμεσα στην αγκαλιά και το θάνατο.
Παλιέ καθηγητή τι ψάχνεις σε εκείνη την καγκελόπορτα
ίσως εκείνη που μόνη μπορεί να σου δώσει ένα μάθημα
εκείνη που το πρωί φωνάζεις με περιφρόνηση δημόσια σύζυγο.
εκείνη που τη νύχτα, καθορίζεις την τιμή των επιθυμιών σου.
Εσύ θα την έψαχνες, εσύ θα την καλούσες περισσότερο από μια νύχτα
θα σηκωνόσουν κατεστραμμένος να ξαναστείλεις τα πάντα στο είκοσι επτά
όταν θα εξαργύρωνες, θα σπαταλούσες τη μισή σου σύνταξη
20 χιλιάδες λίρες, για να την ακούσεις να λέει "όμορφο μικρό γατάκι και μεγάλο μωρό".
Αν οργώσεις μακρυά, κάτω στις παλιές αποβάθρες
σε εκείνο τον αέρα συχνά γεμάτο αλάτι και άσχημες μυρωδιές
εκεί θα βρεις τους κλέφτες, τους δολοφόνους και τον παράξενο τύπο
εκείνο που πούλησες για 3 χιλιάδες λίρες τη μάνα σου για ένα νάνο.
Αν εσύ θα σκεφτόσουν, αν έκρινες
από έναν καλό αστό
θα καταδικαζόσουν σε 5 χιλιάδες χρόνια συν τα έξοδα
αλλά αν καταλάβαινες, αν το έψαχνες μέχρι τέλους
αν δεν είναι κρίνα είναι για πάντα παιδιά
θύματα αυτού του κόσμου.