Ah ne kadar çok isterdim hatırlamanı
Bu senin şarkındı
Sanırım bu,Prévert ve Kosma’nın yazdığı*
senin en sevdiğin şarkıydı
Ve her defasında dökülmüş yapraklar
seni benim hatırama çağırıyor
Günden güne
Bitmiş aşklar
Bitmekten yorulmuyorlar
Elbette başkalarının kollarında kendimden geçiyorum
Ama onların şarkısı monoton
Ve git gide ilgimi kaybediyorum
Buna yapacak hiçbir şey yok
Çünkü her defasında dökülmüş yapraklar
seni benim hatırama çağırıyor
Günden güne
Bitmiş aşklar
Bitmekten yorulmuyorlar
Bu ilgisizliğin nereden başladığını ve ne zaman
Bittiğini bilmek hiç mümkün mü ?
Sonbahar geçsin kış gelsin
Ve Prévert’in şarkısı da gelsin
Bu şarkı,
Dökülen yapraklar
Hatıramdan siliniyor
Ve o gün
Bitmiş aşklarım
Bitmekten yorulacaklar
Ve o gün
Bitmiş aşklarım
Bitmekten yorulacaklar