La canzone dell’amore perduto [Polish translation]

Pamiętasz? Rozkwitały fiołki,

gdy mówiliśmy:

„Nie rozstaniemy się nigdy, przenigdy".

Chciałbym ci dziś powiedzieć to samo,

ale, kochanie, tak szybko, jak więdną róże,

więdnie uczucie między nami1.

Miłość, która unosi do gwiazd2,

już jest stracona;

nie pozostaje nic poza niedbałą pieszczotą

i odrobiną czułości.

I kiedy znajdziesz w swej dłoni

te kwiaty zwiędłe w słońcu

w kwietniu tak już odległym,

zapłaczesz nad nimi.

Ale pierwszego, którego spotkasz po drodze,

ozłocisz w zamian za pocałunek nigdy nie dany,

za nową miłość.

Ale pierwszego, którego spotkasz po drodze,

ozłocisz w zamian za pocałunek nigdy nie dany,

za nową miłość.

1. niezbyt dosłowne tłumaczenie, ale starałam się możliwie najlepiej, a przy tym najzgrabniej, oddać sens2. jak wyżej; "miłość, która wyrywa włosy" nie brzmi zbyt pięknie po polsku