Tamta wiadomość w butelce,
Tamta sukienka, którą pozostawiłaś,
Tamta piosenka, która mi przypomina, że o mnie zapomniałaś,
Że o mnie zapomniałaś.
Tak wiele bólu na jednej fotografii,
Wspomnienia, kiedy się zjawiłaś
Dzisiaj bolą mnie dużo bardziej, gdyż mówią mi,
Że o mnie zapomniałaś, że o mnie zapomniałaś.
I jeśli zajdzie księżyc,
Jeśli zagasną gwiazdy,
I jeśli ucichnie muzyka, którą stworzyłem dla niej...
Być może ta noc dobiegnie końca,
Być może zatrą się po niej ślady,
Być może skończy się ta opowieść o bestii, bez jego piękności,
Która zmusza mnie, abym nie pozwolił ci odejść,
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć,
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
Sprawia mi ból to, co mogło zaistnieć,
A jeszcze bardziej niesprawiedliwe jest to, że nie zaistniało,
I tak po prostu wymsknęła się tobie miłość,
Być może to ja byłem tym, który ją odprawił.
Być może to ja byłem tym, który zakładał, że będziesz mym życiem, Że nigdy nie może dojść do pożegnania.
I jeśli zajdzie księżyc,
Jeśli zagasną gwiazdy,
Jeśli ucichnie muzyka, którą stworzyłem dla niej...
Być może ta noc dobiegnie końca,
Być może zatrą się po niej ślady,
Być może skończy się ta opowieść o bestii, bez jego piękności,
Która zmusza mnie, abym nie pozwolił ci odejść,
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć,
Która nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć,
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
I jeśli zajdzie księżyc,
Jeśli zagasną gwiazdy,
Jeśli ucichnie muzyka, którą stworzyłem dla niej...
Być może ta noc dobiegnie końca,
Być może zatrą się po niej ślady,
Być może skończy się ta opowieść o bestii, bez jego piękności,
Która zmusza mnie, abym nie pozwolił ci odejść,
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć,
Która nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć,
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć.
I nie pozwala mi o tobie zapomnieć.