مینوشم و مینوشم و مینوشم تا فراموشت کنم
میخوابم و میخوابم و میخوابم تا به تو فکر نکنم
نفرین به این دنیا!
برای زندگی کردن باید تاوان دوست داشتن تو را بدهم
لعنت به تو!
رهایم کن
گوش گن، زندگیام ویرانه شده
و این به خاطر توست؛
شبهایم مثل روزهایم شده
مملو از تنهایی؛
آه ... خدای من!
کاری کن که این عشق در دلم بمیرد
عشقی که در قلبام ریشه کرده؛
پروردگار بزرگ! نجاتم بده
در مسیرهای ناهموار این دنیا
دیگر یارای استقامتم نیست
گمان میکردم که عشق تو علاج درد است
اما درد بیشتر و بیشتر شد
زندگی من هستی اما به صلاح است که ترکت کنم و هرگز فراموش نکن
که کسی بودم که در زندگیات وجود داشتم
آهنگ زندگیام را پیوسته گوش کن
تا روزی که بمیرم