kollarina daynmis bir kadehin caminin arkasinda
zorlukla yuzunu kaldiriyor ve yine icki istiyor
sokagin gurultusu yavasca duvarlardan siziyor
kedi bankta uyuyor ve kir camlara yapisiyor
kadehteki sarap dokuluyor sonra kimse kimildamiyor
ve sen disarda gunes mi yagmur mu var bilmiyorsun
ve bu adam animsiyor ve korkunc bir saka gibi
sanki sarap guc vermis gibi hayal ona ses veriyor
ve kalkiyor, gozlerini kapiyor ve sonra sendeliyor
kollarinda projektorler varmis gibi
ama bireden duruyor ve tekrar oturuyor
yuzune karanlik kadehine sarap doluyor
ve uzakta zamanin otelerinde gizemli bir cilgin
tamamen ayaga kalkiyor bagiriyor" bravo, guzel, yine"
projektorler yuzune ve kollarina geri donuyor
kalkiyor ve uzaktakileri egilip selamliyor
ve o duvarlar arasinda o ses simdi dah yukseliyor
ve camlari cinlatiyor ve sokaga sicriyor