yavaşça yürüyor seker gibi
bedeni katlanıyor
bütün hareketlere
dışarı bakıyor
hava güzel mi diye
koltuktan divana
koltuktan divana
kimsenin ona bakması gerekmez
sabah bir fincan çıkarmaktan başka
onun için, gerçekten hiçbir şey gerekmez
aynı önceki gibi
koltuktan divana
koltuktan divana
Unutuş, unutuş bir çıkmaz sokak gibi
yaralayan mimiklerle
onun yer değiştirmesi gibi unutuş
onun geçmişi, onun hüznü
unutuş yüzeyde
ama bize acı çektiren şey
o içerde
onu tutan şey
hala çok güzel
şu anda
bu kara saçlarda
hiç beyaz yok
kaderine razı
geçmişten bugüne
kamp kurmuş anısı
onunla geçmişten konuşuyorum
her şeyden, hiçbir şeyden
çocukluğundan
bunu bunu anımsıyor
gül buketini
yeni getirdiğim
kokusu kalacak
ama görüntü gitmiş
Unutuş, unutuş bir çıkmaz sokak gibi
yaralayan mimiklerle
onun yer değiştirmesi gibi unutuş
onun geçmişi, onun hüznü
unutuş yüzeyde
ama bize acı çektiren şey
o içerde
onu tutan şey
Unutuş, unutuş bir çıkmaz sokak gibi
yaralayan mimiklerle
onun yer değiştirmesi gibi unutuş
onun geçmişi, onun hüznü
unutuş yüzeyde
ama bize acı çektiren şey
o içerde
onu tutan şey
unutuş onun yüreği gibi
çünkü hiçbir şey kalmamış
unutuş bir kurtarıcı gibi
bir iyi bir kötü
unutuş bir yer
kimsenin anlamadığı
ama onun için sonunda
ruhunun huzur bulacağı yer