dalgalar
sakin
bir sonbahar
kehaneti
korku
korku dolaniyor
yuzumde
kusku
urperiyor
ben duslemek
icin mi yaratilmisim
zayif bir sesle
soyle bana
artik olmamayi
golgede
hic kimse olmama riski
saklanilir ve dovusulur
golgede
insan kendini keser
boyle yok olur gokte
golgede
ve kayboldugunu hisseder
hicbir sey ve hic kimse bilmez
gece indigi zaman
cok kisa bu yasamdan yorgun
kendimiz golge oluruz
ruh
isiktir
ama ruh
gezer butun yollarda
kalbim kapanir
seytan hirpalar
yarinlarimi
ve orada
akcaagaclar altinda
soguk saha kalkar
ama sen soyle bana
artik olmamayi