Dougen a rae bragoù hag heuzoù marc'h-tan,
ur porpant ler du gant un erer war e gein.
E varc'h-tan hag a strinke evel ur bouled kanol
a skigne ar spouron a-dreuz an holl gorn-vro.
Morse n'en em gribe, morse n'en em walc'he,
karget oa e ivinoù a lard-du, met war e gof-brec'h en doa
un tatouiñ gant ur galon c'hlas war e groc'hen disliv
hag e-barzh e lenner "Me 'gar Mammig".
Ur c'haredig en doa, anvet Mari-Lou.
Truez en doa an dud outi, ur verc'h eus seurt oad!
Rak anat oa d'an holl e kare dreist-holl
e giez a varc'h-tan kalz muioc'h.
Dougen a rae bragoù hag heuzoù marc'h-tan,
ur porpant ler du gant un erer war e gein.
E varc'h-tan hag a strinke evel ur bouled kanol
a skigne ar spouron a-dreuz an holl gorn-vro.
Mari-Lou, paour-kaezh merc'h anezhi, a bedas hag aspedas outañ
o lârout: "N'a ket kuit fenoz; gouelañ a rin mard ez kuit."
Hogen kollet e voe he c'homzoù kenkoulz hag he daeroù
e-kreiz trouz ar mekanik hag an divogederez..
Dilammañ a reas evel un diaoul, flammoù en e zaoulagad.
Evel ul luc'hedenn tan a darzhas d'ar c'hroashent-houarn
ouzh ur marc'h-du a rede war-zu ar c'hreisteiz,
ha pa voe skarzhet an drailhachoù...
kavet 'voe e vragoù hag e heuzoù marc'h-tan,
e borpant ler du gant un erer war e gein,
met netra ken eus ar marc'h-tan, netra ken eus an diaoul-se
a skigne ar spouron a-dreuz an holl gorn-vro.