'Barzh un davarn,
ouzh ar c'hontouer
e spurmanter
ur paotr, liv an huzil d'e zaoulagad.
Evañ a ra hep ehanañ
evañ a ra evit ankouaat
un dro gamm bet c'hoariet dezhañ gant ar vuhez.
Pa dostaan outañ
tristik e mousc'hoarzh,
ha dousik e lâr ouzhin:
"En em garet hon eus ur bloavezh-pad, diroll-mik,
ha neuze en em guitajomp evel-se... dre sotoni."
Al latar,
ar velkoni
'zo ouzh ar c'hontouer ivez
evit ober kavadenn dezhañ.
Ha pa darzh an deiz
e kas e c'hlac'har gantañ.
Evit gwir, hemañ a vez e vignon nemetañ er vuhez.
Neuze, pa serr an noz en-dro
e kaver anezhañ ouzh ar c'hontouer
o kontañ e istor:
"En em garet hon eus ur bloavezh-pad, diroll-mik,
ha neuze en em guitajomp evel-se... dre sotoni."
'Barzh un davarn,
ouzh ar c'hontouer
spurmantet eo bet nebeud 'zo
ur verc'h, liv ar vuhez d'he daoulagad.
O paouez tostaat emañ-hi,
O paouez toull kaoz gantañ emañ-hi.
Tener eo he mouezh, koant eo-hi.
Ha setu ur garantez all
o tistreiñ da viken.
Mont a reont kuit diouzh an deiz.
En em garout a raint o buhez-pad, diroll-mik,
diroll-mik.